Enkele Nederlandse gedichten, eerste drie geschreven in de afgelopen maand, laatste al weer ~14 maanden geleden. Veel in het Engels geschreven afgelopen tijd, wat ik eigenlijk zonde vind. Ambitie is om de komende maanden me meer toe te spitsen op de Nederlandse taal, d.m.v. boeken, muziek maar zeker ook poëzie. Om de Nederlandse taal aan te prijzen, hier enkele aanbevelingen van Nederlandse werken van de afgelopen maand die mij zeer bevallen: Marion Bruinenberg’s Nieuweling, Sef’s nieuwste EP, en deze gedichten van Twan Vet.
Gedichten:
zeitgeist
opa las nochtans ochtendkrant
jij bekeek het lesrooster op teletekst
browst nu de struiken van het internet
gevangen in de al gedachte gedachten
engels spreek je so much better dan
nederlands, altijd bang of gestrest
terwijl je een lijntje nakt. je lost
de prozac op in plastic colafles,
downward dog anagram voor god,
je ETF staat goed in de plus. minus
alles dat je weet, weet je door
mindfulness gelukkig te vergeten
wat in de tijdgeest speelt
en wien ik griefde weet ik niets te geven:
liefde is het enige.
—Leo Vroman
liefde
je praat zeurt en herkent
kleuren van de regenboog
in haar ogen. je zwalkt zeilt
trotseert orkaan koude nacht
voor haar lach. je droomt
vraagt vergeet vaak te zeggen
wat je heimelijk dacht. en je denkt
voelt hoort wat Vroman schreef:
met haar wil je je verenigen
liefde is het enige
eigenzinnig
voelen, ervaren of regels schrijven
overpeinzingen trachten verdrijven
op scherm cursor onrustig blinken
balpennen die in inkt verdrinken
wat valt er te zeggen over bestaan
dat nog niet eerder is gedaan?
leven is kiezen, gemaakte keuzes
uit het oog verliezen - god waarom
wilde ik eigenzinnig dichter wezen
durf ik eigen zinnen niet te lezen?
Wanneer je oud bent
Knijp dan je herinneringen uit en meet
essentiële ervaringen af in een maatbeker,
giet hun onzekere essentie in een tube
en verf het landschap van de geest;
een drassige grasvlakte met te weinig
witte klaver tussen de sprieten verstopt.
Schets een zelfportret met ogen dicht
en aanschouw niet het affect in je blik;
kijk of je binnen lijntjes hebt gekleurd,
de gouden regel hebt gevolgd: houd
uw naasten lief. Soms was je hart te koud
om liefde weg te geven, en was dat je leven -
soms was er te veel ontroering om te zeggen
wat je dacht, je doelen te delen en soms wilde
je liever niets voelen voor een ander. Je weet
niet waarom dat zo was, vermijd nog steeds
je doffe reflectie op het canvas en mijmert
over de tijd, die reeds uit je handen gleed.